Oppelepop

Bah. Geen snipperdagen meer. Gewoon zes maanden doorbuffelen tot een nieuw motorseizoen aanbreekt. Zes zware maanden. Koud, nat, grijs, donker. Jakkes. Dan ben je net een mol. Met donker de deur uit en met donker weer thuis. Niks an. Mijn laatste avontuur in Engeland deed ik op een zaterdag. Vrijdagavond met de boot heen, zaterdagavond weer terug. Ook met de boot. Die Tunnel is immers in beslag genomen door wandelende asielzoekers. Zo’n zaterdag kost geen snipperdagen. Goedkoop dus. En veel beter dan een stofzuiger voortduwen, een auto wassen en de ramen lappen. Om maar iets te noemen. Tuurlijk, er worden nog steeds toerritten georganiseerd in de komende weekenden. Zoals de Koude Poten tocht begin november. Maar vind ik dat leuk? Niet echt. Met koude poten op een motor in weer en wind, da’s iets voor hard core motorrijders. Die vierkante jongens met baarden in wax jassen, open potje op, stofbril en rondstappend in legerlaarzen. Meestal kijken ze er heel gemeen bij en zitten ze op Harleys. Of BMW’s. Of op een Ural. Dit is ook het slag mannen dat je aantreft op het Elefantentreffen. Begin februari, altijd in de bagger en in de sneeuw en een ramp om er te komen in dat neteweer. Daar reken ik mezelf niet toe. Ik ben een mooiweerbrommeraar die het liefst met een zonnetje in de rug op weg is naar het diepe zuiden. Kilometers maken over mooie wegen en liefst door de bergen zodat er wat te sturen valt. En dan ‘s-avonds een vorkje prikken bij een ludiek terrasje terwijl oude mannen met alpinopetjes een spelletje Petanque doen op een pleintje. Maar dat kan dus pas weer over een maand of zes. Oef.

Wat dan wél in de koude wintermaanden? Voor de open haard natuurlijk, kijken naar een knetterend vuurtje met een goed glas wijn, een knabbeltje en Bing Crosby uit de luidsprekers, mijmeren over lang vervlogen tijden toen alles zogenaamd beter was. Maar we hebben geen open haard. Vloerverwarming, een radiator en een convectorput. Dat gaat hem niet worden. Mijmeren met je reet op een convectorputrooster is weinig romantisch en sinterklaasliedjes zingen naast een radiator, dat werkt niet. We hebben ook geen schoorsteen dus die pieten blijven bij ons gewoon wit. Daarmee krijgen we wél bonuspunten van dat vermoeiende clubje dat zich, vanwege een overschot aan vrije tijd, druk maakt om pieten die zwart uit die schoorsteen komen. Lekker belangrijk. Ik hoef geen bonuspunten. En Bing Crosby, daar krijg ik jeuk van. Maar ik dwaal af. Dat glas wijn en een knabbeltje, dat gaat lukken en met Netflix en HBO komen we ook een heel eind. Popcorn Time niet, dat mag niet meer van stichting Brein. Oh, en mijn whisky is op. Pijnpuntje. Zaterdag even langs de slijter voor een mooie Glendronach.

Plannen maken voor volgend jaar, da’s ook een aardig tijdverdrijf. De boel op de hogere etages (het zijn er twee) moet opgeknapt. Dat is iets om over na te denken. En vakanties plannen, ook altijd leuk. Dit jaar was top. De Spaanse Pyreneeën, De Franse Alpen, Malaga en omgeving samen met Olga, een dagje Engeland, ik denk dat we dat gevoel maar eens vast houden en naar volgend jaar doortrekken. Spanje is groot genoeg. En warmer dan hier. Alleen het slimmer huren van die auto in Spanje. Daar moet ik nog aan werken. Komt goed.