Opnieuw die Alpen! Dag 2

Rot geslapen in de Alpen. Dat ben ik wel een beetje gewend. Dus zit ik om zeven uur ‘s-ochtends in de ontbijtzaal nog snel even aan de route voor vandaag te schaven. Morzine is het doel. Fred komt me al vlot gezelschap houden. Gezellig. Buiten is het strak blauw en al tamelijk warm. Ik ga meteen voor mijn doorwaaijas. Dat betekent dat ik mijn dikke waterdichte Held-jas in de koffers moet zien te krijgen. Dat is een dingetje. “Schiet toch eens op lamzak!”, roept Fred met een grijns op dat lelijke hoofd. “Kus m’n kont. Niet links, niet rechts, maar precies in het midden”, roep ik terug. Je begrijpt meteen, de sfeer is meer dan uitstekend. Na de vierde poging geef ik het op. Dit gaat niet werken. Gelukkig had ik daar al rekening mee gehouden. De jas gaat gewoon bovenop de koffers met twee spanbandjes er omheen. Opgelost. Rijden.

We draaien de Vogezen in en het is meteen leuk sturen. Een prachtige slingerweg omhoog, een pas op. We komen wielrenners tegen die hetzelfde proberen als wij, maar dan langzamer. Dat betekent oppassen. Ooit, een paar jaar terug toen wij met onze motorclub iets dergelijks deden, was één van onze maten zich niet bewust van het feit dat zijn koffers toch best wel breed waren. Bij het uitkomen van een kniebocht tikte hij zo’n wielrenner van zijn zadelpen. De man kwam keurig tussen de bomen door op het zachte mos terecht. Niks aan de hand, alhoewel we van zijn spaken een ludiek plastiekje konden vouwen. De kerel brulde moord en brand. Voor zijn verzekering. Twee uur later vonden we onszelf terug in een Oostenrijks politieburo. Na een berg papierwerk mochten we verder. Dat willen wij in deze trip dus niet nog eens meemaken.

Later op de dag wordt het een tikkie saai. We rijden in Zwitserland. Dorpje, na dorpje, na dorpje. De Zwitsers houden zich strak aan de snelheden. Rijdende rollators. Het schiet niet op. Maar een shortcut over de snelweg kan niet want we hebben geen vignetten. Dan zien we het meer van Genève. Prachtig. We rijden dwars door Montreux. Ook leuk. We moeten om dat klotemeer heen om in Morzine te kunnen komen. Waarom ineens zo negatief? Nou, het is vakantietijd, om dat meer heen duurt even en we blijken niet de enige te zijn. Druk. Filerijden. Het schiet voor geen meter op. Dan maar de files voorbij. We knallen er tussendoor. Opzouten! We komen een Fransman tegen op een Harley. Vriendin achterop. En die heeft een tasje op haar rug. Met haar hondje erin. Geweldig! Het beest heeft een klein helmpje op en een stofbrilletje. Prachtig gezicht. Fred en ik rijden erachter en we hebben grote lol.

We bereiken Morzine. Het geplande hotel heeft kamers. En een garage. En een zwembad. En een sauna. Heerlijk. Een mooie manier om de dag af te sluiten. Morgen verder de Alpen in.

Alle berichten Rondje Alpen

• Opnieuw die Alpen! Dag 1 29-7-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 2 30-7-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 3 31-7-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 4 1-8-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 5 2-8-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 6 3-8-2017
• Opnieuw die Alpen! Dag 7 4-8-2017