Met Nico Vis naar Renkum
Nee, Nico rijdt vandaag zelf niet mee. Hij staat bij vliegveld Teuge op een parkeerplaats met zijn camera te zwaaien. Om alle deelnemers op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat zijn deelnemers aan de door zijn Sofun Motortoers georganiseerde dagtrip “Barneveld – Renkum”. Nico biedt deze gratis tripjes af en toe aan aan liefhebbers, uiteraard om aandacht voor zijn motortoerbedrijf te genereren. En Nico heeft daar volkomen gelijk in.
Ik zag het mailtje van Nico binnenkomen en dacht “heeee, da’s leuk”. De route gaat feitelijk over de Veluwe en rondom Apeldoorn. En in Apeldoorn wonen Jan-Paul en Christa. Ook enthousiaste brommeraars. En appje is snel verstuurd en jawel, ze gaan mee. Dus spring ik zondagochtend op de KTM om koers te zetten naar Barneveld, alwaar de lokale MacDonalds dient als startpunt. Prachtig weer, kan niet beter. Muziekje aan in de helm, helemaal goed. Totdat Alice Cooper begint te krijsen. Wat een kolereherrie! Het zit in een Spotify playlist van mrGPS. Het volgende nummer is niet veel beter. Nee hoor, dat is niet de schuld van mrGPS. Over smaak valt immers niet te twisten. Hoe dan ook: uit dat ding! Rust. Hemels. En dan kom ik in de buurt van Utrecht en blijkt de A12 naar Arnhem volledig afgesloten. Bah! Het alternatief: de Ring van Utrecht. De Garmin XT biedt uitkomst, ware het niet dat het ding ruzie krijgt met de nieuwe OnRoute motorkaart die ik er gisteren ingeladen hebt. Iets met de instellingen. Of zo. Nu geen zin en tijd om het te fixen. Met enig improviseren vindt ik de Mac. Iets te laat. Jan-Paul en Christa zitten er al. Meteen maar door. Met Jan-Paul voorop want ik heb iets verknoeit aan het routebestand. Het is vast geen vierhonderddertig kilometer, zoals mijn XT aangeeft.
Nico heeft de route laten fabrieken door ene Ton Edelman. Die ken ik niet maar Ton weet hoe het moet want de route is prachtig. Voor Jan-Paul en Christa is de Veluwe een thuiswedstrijd. Ik denk de Veluwe ook goed te kennen maar kom toch weer in uithoeken die ik niet eerder gezien heb. En da’s leuk. En… het is druk. Vakantietijd, prachtig weer, zondag. Een cocktail die maakt dat alles dat kan fietsen hier ook daadwerkelijk fietst. En wat niet fietst wandelt. Of pakt de jeep. Want die komen we ook tegen: de jongens van Keep them Rolling. Die het oude legerspul uit de 2e wereldoorlog proberen rijdend te houden. Of pakt de buggie. Of de Solex. En daar tussendoor, op die smalle binnenwegen, rijden wij, deelnemers van Nico’s dagtrip. Jan-Paul perst er bovendien een stevig tempo uit want als hij zijn vuist om een gashendel klemt weet hij er raad mee. Totdat hij tot de ontdekking komt dat iets rustiger aan met deze drukte verstandiger is. Wat later, de exacte reden weet ik niet meer, vragen we aan Christa om voorop te rijden. Christa rijdt ook vlot maar minder uitbundig dan Jan-Paul. Vlot als het kan, pianissimo als het moet. Helemaal goed. Jawel u leest het correct: ondergetekende houdt van gummen… maar alleen als ik denk dat het kan. Hier kan het vandaag meestal niet. Punt.
Lunchen in Vierhouten. Wat opvalt: de horeca heeft het druk. Overal volle terrassen. En tafels op anderhalve meter. Ik vind het mooi. Het is goed te zien dat de horeca weer overeind krabbelt, ook al zal het nog niet overal zo zijn. Want wat moeten wij pleziermotortoerders als overal de horeca omvalt? Op pad met eigen gesmeerde bammetjes? Weet u hoe klef die worden in de warme tanktas? Om over dat flesje water maar helemaal niet te spreken. Bah! Na Vierhouten gaat de route richting vliegveld Teuge. We parkeren bij een terras… geen drukte, geen Nico. Verkeerde terras. “Restaurant Take Off zit iets verderop”, meldt iemand. Aha. En inderdaad, vijfhonderd meter verder zien we Nico rondspringen met zijn camera. Parkeren. Praatje maken. Nico is vrolijk en enthousiast als altijd. We praten even over de Coronaperikelen en die vallen ook voor Nico niet mee. Veel mensen zijn huiverig en durven (nog) niet naar het buitenland. Dat valt die mensen natuurlijk niet aan te rekenen. Iedereen maakt zijn eigen afweging. Ikzelf ben twee weken geleden met Jan-Paul en broer Cor de hele Alpen rondgereden (verslag) waarbij we vijf landen aandeden. Van problemen rond Corona hebben wij gelukkig niks gemerkt, de mondkapjes en afstand houden uitgezonderd. En als de overheid onverhoopt ineens de boel dicht gooit? Gewoon de nieuwsberichten volgen. Je bent toch op de motor? Gaat het mis, gewoon de bagage vastsjorren en gas geven!
Eindpunt in Renkum. We scoren een frietje mét en een drankje. Dan weer op huis aan. Als de KTM weer in de tuin staat begint het te spetteren. Kijk, dat heet timing!
Nico… bedankt! Hij was weer leuk!
