Dag 8 – Route des Grandes Alpes – Nantua

“Wat is een goed restaurant hier”, vragen we aan de receptioniste van ons hotel. Ze kruist wat aan op een kaartje van Alpe d’Huez. We gaan lopen en we zoeken ons de tandjes. Verkeerde tunneltje gepakt. “Gelijkvloers” is een begrip dat de ontwerper van Alpe niet in zijn vocabulaire heeft staan. Trappie op, trappie af. We vinden de hut. Het zit achter een ijshockeybaan waar druk geschaatst wordt. Grappig. Lekker gegeten. Afrekenen. We stoppen het geld in een blikje dat we met de rekening aangereikt gekregen hebben. De jongens staan al buiten als ik als laatste opsta. De ober komt naar me toe. Hij doet zijn mond open en ik deins achteruit. De kerel is verzot op knoflook en hij heeft de laatste week zijn tanden niet meer gepoetst, schat ik. Er komt een walm uit het gat waar je verf mee kan afbranden. Het gaat over geld dus ik pak het blikje en knisper met de briefjes. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht. Er ontbreekt een tand. Ik krijg een visioen en zie Dracula.

Terug in het hotel. Het is tegen tienen en de boel is donker. Alpe is een skidorp dat ‘s-zomers op de spaarstand staat. De meeste hotels en etablissementen zijn dicht. We lopen de bar in maar ook daar is het donker. Dan maar naar de kamer. Niet veel later verschijnen Rob en Mark. Rob met een dienblad met glazen bier en Mark met een gitaar. “Fred heeft met zijn telefoon even bijgelicht en we vonden de lichtschakelaars van de bar”, zegt Rob. “De bierpomp staat ook gewoon aan dus we hebben even wat geleend”. De gitaar stond ook in de bar. “Wie speelt er gitaar?”, vraagt Mark. Niemand. Ik speel hooguit tweede viool. Dus we hebben geen ruk aan het ding. Dan maar klaverjassen. Maar klaverjassen in combinatie met Jaegermeister werkt niet merk ik. Bedtijd.

We besluiten om verder richting noorden te gaan rijden. De bestemming is Nantua, een stadje in de buurt van Genève aan een meer. Cor’s navigateur vind een route binnendoor. We rijden de Alpe d’Huez omlaag. Bocht Zeven is opgeruimd net als alle andere bochten. Het is een mooie route, met uitzondering van Grenoble waar we dwars doorheen rijden. Met een dikke dertig graden en honderden stoplichten braden we van het zadel. Boven Grenoble treffen we een mooie omgeving met nauwelijks verkeer en prachtige wegen. We rijden door bossen, langs heuvels, velden en dorpjes. Het is beslist een mooie route. De weg slingert met lange bochten en we houden een leuk tempo.

Dan gaat het volkomen fout. Peter en Jan rijden in de achterhoede. Cor heeft de kop. Ik rijd in het midden. We houden flinke onderlinge afstanden. Ik kijk in mijn spiegels en zie achter mij…niemand. Raar. Ik zet de brommer langs de kant en wacht. Het duurt te lang. Ik draai om en rijd terug. Cor is inmiddels ook omgedraaid en komt me voorbij. Dan zie ik in een bocht Jan staan, zonder motor en Peter zijn BMW maar geen Peter. Ook zie ik Cor’s Yamaha maar geen Cor. Ik parkeer en loop naar Jan. Die staat te shaken. Peter en Cor staan onder het talud naast de weg, zo’n drie meter lager in het bos aan Jan’s Yamaha Diversion te trekken die op zijn kop onderaan het talud ligt. Watskeburt? Jan legt me uit: hij heeft zijn snelheid en de bocht verkeerd ingeschat. Hij kon de bocht niet meer houden en is eruit gevlogen. Jan eindigde zelf in de berm en de motor vloog het talud af, het bos in. Jan heeft alleen een pijnlijke schouder. Het had veel erger gekund.

Met zijn drieën proberen we de Yamaha weer op zijn wielen te zetten maar dat valt niet mee. Het ding ligt letterlijk ondersteboven. Maar uiteindelijk lukt het. En dan? Hoe krijgen we de brommer het bos uit, tegen dat talud omhoog? Cor klimt erop en probeert te starten. Verdomd, dat lukt alhoewel hij op drie cylinders loopt. Dan zoeken we een route door het bos, om het talud heen. Met het wegtrappen van wat takken en struiken lukt dat ook. Cor ploegt met de brommer door het bos, over stenen en stronken, Peter en ik douwen mee en we krijgen hem tenslotte op de weg. De Yamaha als grasmaaier. Met ducktape plakken we het kapotte kuipwerk bij elkaar en Rob krijgt de vierde cylinder aan de praat door de kapotte bougiedop te fixen. Jan stapt op en probeert de boel uit. Jan rijdt weer, al is het wat beverig. Zie hier het filmpje van de Grote Yamaha Diversion Recovery.

In Nantua vinden we een prettig hotel pal aan het meer. Een mooie hut voor een redelijke prijs. Zwembroek aan en Mark, Cor en ik duiken het meer in. Heerlijk. Nu even kijken wat er verder moet gebeuren. Het gaat er vooral om hoe Jan morgen zijn bed uitkomt, met die schouder, maar hij heeft alweer een hoop praatjes. Waarschijnlijk gaan we via de snelwegen op huis aan. De lol is er toch een beetje af. De Diversion doet het weer maar fris is ie niet.

Alle berichten Route des Grandes Alpes

• Voorbereiding – Route des Grandes Alpes 28-7-2015
• Dag 1 – Route des Grandes Alpes – Saarburg 29-7-2015
• Dag 2 – Route des Grandes Alpes – Ribeauvillé 29-7-2015
• Dag 3 – Route des Grandes Alpes – Besancon 29-7-2015
• Dag 4 – Route des Grandes Alpes – Cordon 29-7-2015
• Dag 5 – Route des Grandes Alpes – Valloire 29-7-2015
• Dag 6 – Route des Grandes Alpes – Vars Saint Marie 29-7-2015
• Dag 7 – Route des Grandes Alpes – Alpe d’Huez 29-7-2015
• Dag 8 – Route des Grandes Alpes – Nantua 29-7-2015
• Dag 9 – Route des Grandes Alpes – Vianden 29-7-2015
• Dag 10 – Route des Grandes Alpes – Thuis 29-7-2015
• Routes des Grandes Alpes 2015 (filmpjes) 5-7-2016

Foto’s

Ijshockey in Alpe d’Huez

De fatale bocht

Recovery van een Yamaha Diversion

Recovery van een Yamaha Diversion

Recovery van een Yamaha Diversion

Waar is die Yamaha nou gebleven?

Hotel aan Lac du Nantua

Lac du Nantua

De Yamaha staat weer op de weg

Een terras bij Lac du Nantua