Dag 2 – een rondje Frankrijk

De afgetrapte hut uit de dertiger jaren wordt gerund door een echtpaar waarvan hij een beetje Nederlands spreekt en zij een beetje Engels. En ze proberen het echt. Geweldige mensen, die Fransen. Nooit meer een kwaad woord hierover! Het ontbijtje bevalt prima en we praten wat heen en weer. Waar ik heen ga? Naar Gap mevrouw. Ik prop m’n handel op de Triumph en om 09:00 uur kies ik het ruime sop. Het is droog maar de straten zijn zeiknat. Ik besluit het regenpak ingepakt te laten en draai de Routes des Cretes op. Natte straat, koude banden, voorzichtig aan. De Route des Cretes slingert over de hoogste Vogezen toppen en is schitterend. De Grand Ballon op 1350 meter hangt in de mist dus ik zie geen moer. Dan maar gewoon op de tast. Lager omlaag breekt een zonnetje door en verdwijnt de mist. Dan krijg je dus zon tussen de bomen door op asfalt met zo’n damp erboven. Prachtig.

Het wegdek op de Routes des Cretes zit vol gaten. Ze zijn het dus aan het repareren. Als Fransen iets doen doen ze het grondig (het zijn immers Fransen) en dus ligt er een laag grind over veel stukken. En niet zo’n beetje. Ook in de bochten, dus ik heb een paar meter extra weg nodig om de brommer in bedwang te houden. Ik schaar dit onder het kopje “uitdagingen”. Moet kunnen. Na de Vogezen draai ik de Autoroute op richting Grenoble. Er komt meer zon, het wordt zelfs warm. Ik prop de winterhandschoenen in de tanktas en pak mijn dunne zomerwandjes. Dat rijdt toch lekkerder. De weg ligt er prachtig bij, van die heel lange slingers door de dalen. Er is weinig verkeer en de TomTom vertelt me waar de flitsers staan. Helemaal goed. Op veel stukken rijdt nauwelijks verkeer en dan begint die maximum toegestane 130 me toch te jeuken. Tot ik na zo’n drie kwartier eens op mijn teller kijk en 190 zie staan. Tsja, de Triumph vindt het prima en het gaat ongemerkt, maar zo is mijn tank toch wel errug snel leeg. Dus knijp ik de boel toch maar dicht tot een gezapige 150. Daarmee kom ik een stuk verder.

Vlak onder Grenoble verlaat ik de snelweg om het laatste stukje van 200 km via de Routes des Grandes Alpes te doen. Opnieuw een schitterende weg. Tot ik een bord Alpe d’Huez tegenkomt. Verrek, da’s waar ook. Die zit hier ergens. Niet in mijn plan maar ik ben er nu toch dus moet ik weten wat die Lance Armstrong nou precies heeft uitgespookt hier. Het is iets van 21 km gooi en smijtwerk tot je boven bent. Dat wil zeggen, als die honderden fietsers niet in de weg rijden. Maar de weg is overzichtelijk en je ziet de jongens al van afstand. Het snot vliegt om mijn oren. Rochelend, reutelend en harkend van bocht naar bocht. Veel jongens komen nauwelijks vooruit. Ik schakel eens terug, een streepje gas bij en tien minuten later ben ik boven en bestel een omelet. Succes mannen! Dan afrekenen en weer fluks omlaag. Nooit van Mart Smeets gehoord dat die Alp ook een prachtig stukje stuffen voor de motor is. Ik zal hem toch eens bellen. Omlaag kom ik dezelfde mannen weer tegen. Ze zijn nu een bocht verder. Dapper hoor. Grenzeloos respect. Eerlijk. Nu even tanken.

Het is 18:30 en zo’n 730 km verder als ik in Gap een hotel vind. Zo’n kant en klaar ding waarvoor ik 50 euries aftik all-in, met één receptioniste die om 20:00 vertrekt en waar de gasten zich met automaten moeten behelpen. Nee, alleen automaten voor limonade, koek en koffie. Maar het spul is gloednieuw, supermodern en de kamer heeft alles wat ik nodig heb, zoals ruim voldoende stopcontacten voor al mijn electronica. De airco doet het prima en de motor staat pal voor mijn raam zodat ik de bagage vlot naar binnen pleur zonder te hoeven sjouwen.

Morgen naar de Pyreneeën. Naar Vielha. 630 km verder omlaag. Over de Mont Ventoux. Ook zo’n pukkel waar die Armstrong heeft rondgehangen.

Nu douchen.

Langs de Franse Autoroute2015-06-20 09.47.09 (Large)2015-06-20 09.45.37 (Large)2015-06-20 09.35.54 (Large)2015-06-20 09.35.28 (Large)2015-06-20 09.18.35 (Large)2015-06-20 21.10.35 (Large)2015-06-20 21.10.05 (Large)2015-06-20 21.09.38 (Large)2015-06-20 15.46.32 (Large)2015-06-20 15.45.55 (Large)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alle berichten toerweek Frankrijk

1 reactie

  1. Henk schreef:

    Hoi Ron.
    Super verhaal kan zo in de vrolijke vastloper. Hou hrm tussen de lijntjes kerel.
    Veel plezier! Grt

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.