Catalonië, naar huis (13)

Thuis. Ook weer leuk, alhoewel…als ik naar buiten kijk. Gadver.

Donderdagmorgen. Na de gebruikelijk verplichte nummers die iedereen doet als ie wakker wordt schud ik rond 09:00 handen van Arco en Bart en ook van de twee Limburgse stellen die ook via MoorMotor dezelfde reis doen. Ook leuke mensen. Ze hebben ons het één en ander geleerd over de keukenbusiness en cultuurverschillen tussen Nederlanders en Duitsers. De samenvatting houd ik even voor mezelf maar interessant is het zeker. En over de TT op het eiland Man waar ze heen zijn geweest als toeschouwers en waar ieder jaar dodelijke ongelukken gebeuren wat je nooit in krant leest. Heftig. Tuurlijk, niemand is verplicht om daar te geen racen, maar dan toch….

Ik rijd weg van het plein, zwaaien en dan op pad. Het is een beetje bewolkt. Ik besluit om niet over de Col d’Erroymendi, die waarschijnlijk is ingepakt door de bewolking, naar het noorden te rijden maar er omheen, naar het westen over de NA-140 en dan bij Bayonne de A63 op richting Bordeaux. Parijs laat ik rechts liggen. De drukte rond Parijs en de wegen er naartoe spreekt me niet aan. Ik plaats hiervan wil ik door Normandië, via Rouen en langs Le Havre. Het nadeel: het is honderdvijftig km extra. Het voordeel: rustige en stille wegen. Op deze manier mag ik vijftienhonderd km stuffen voordat ik thuis ben. Het idee is om ergens halverwege een hotelletje te zoeken. Na vijf minuten rijden blijkt die NA-140 een enorme, prachtige stuurweg. Sodemieters! Het houdt ook niet op want naar schatting ben ik vijfenveertig minuten bezig met vrijwel alleen maar de brommer van links naar rechts te gooien. Heel leuk allemaal maar opschieten doet het niet als je naar huis wilt. Tenslotte draai ik na honderdvijftien km binnendoor rijden eindelijk de A63 op.

De keuze is reuze. Inderdaad tref ik voortdurend rustige wegen die prettig rijden. De gaskraan helemaal opendraaien doe ik niet want de draaikolk in de tank die dat veroorzaakt maakt dat ik nog vaker een pomp moet opzoeken. Hard rijden geeft dan niet zoveel tijdwinst. Rond de honderdveertig tot honderdvijftig km/u is een aardig gangetje dat me een acceptabel verbruik oplevert. Dat is te doen. Valt er verder iets bijzonder te melden? Eigenlijk niet. Ik stop alleen om te tanken en iets te eten. En als man alleen heb ik daar niet veel tijd voor nodig. De kilometers vliegen onder de wielen door en het plan om ergens te overnachten laat ik op zeker moment varen. De TomTom meldt me dat ik met dit tempo rond middernacht thuis zou kunnen zijn en dat spreekt me wel aan. Ik heb nu even genoeg hotelkamers gezien. Bij een benzinestation in de buurt van Calais draait een enorme stoet Hells Angels-achtige types het station in om te tanken. Het zijn er tientallen. Op Harleys, uiteraard. Afgezaagde uitlaten en zo. Een hoop kabaal. Ik sta er wat verder vanaf op de parkeerplaats en dat vind ik wel prima. Er gebeurd verder niks. In Noord-Frankrijk trek ik mijn regenpak weer aan. De inmiddels overbekende buien die ons deel van Europa teisteren dienen zich aan. Het valt mee maar helemaal droog blijven lukt niet.

Het laatste uurtje merk ik dat ik moe ben want het is ook donker nu. De reflexen worden wat minder en ik ben wat stijf. Het is ook fris. De laatste tweehonderd kilometer is tanken niet meer nodig en de snelheid breng ik naar rond de honderdzestig of nog wat harder. Ik ben het zat en ik wil eraf. ‘s-Avonds om half twaalf rijd ik onze tuin in en zet de motor af. Klus geklaard. Aftuigen en naar bed. Mijn eigen bed. Heerlijk. Home sweet home. De Triumph heeft nu zesduizend kilometer extra op de teller, op honderd kilometer na dan. En het ding heeft geen valse klap gegeven. Starten, rijden en geen gezeur.

En tenslotte nog even terugkijken. Ik heb twee topweken gehad. De dagen met ANWB-Promotor waren interessant, leuk en gezellig. Uitstekend georganiseerd. Aan de routes kan wel wat geschaafd worden. Wat mij betreft dan. Maar er waren ook deelnemers die minder vlot rijden en die hadden er waarschijnlijk genoeg aan. De ingeving om er nog twee avondjes en een dag Ochagavia tegenaan te plakken om met Arco en Bart nog een rit te doen was een hele goede. Ik heb genoten. Nu weer wennen aan dat Nederlandse kloteweer.

Alle berichten Catalonië

• Op weg naar Catalonië 22-5-2016
• Op weg naar Catalonië (2) 30-5-2016
• Catalonië, in Kniebis (1) 19-6-2016
• Catalonië, in Marangea (2) 19-6-2016
• Catalonië, in Avrieux (3) 20-6-2016
• Catalonië, in Prullans (4) 21-6-2016
• Catalonië, in Caldes des Boi (5) 22-6-2016
• Catalonië, in Cellers (6) 23-6-2016
• Catalonië, in Solsona (7) 24-6-2016
• Catalonië, in Campdevanol (8) 25-6-2016
• Catalonië, in Rosas (9) 26-6-2016
• Catalonië, Viella (10) 27-6-2016
• Catalonië, Ochagavia (11) 28-6-2016
• Catalonië, Ochagavia (12) 29-6-2016
• Catalonië, naar huis (13) 1-7-2016
• Catalonië, naar Campdevanol (filmpje) 2-7-2016
• Pyreneeën, een stukje toeren met Arco en Bart (filmpje) 2-7-2016