02 – Weer naar Spanje. Nattigheid. Bah!
Half 7 in de ochtend. Een keurige tijd om de dag te beginnen. Ik begin vrijwel meteen met inpakken. Je kunt het maar gehad hebben. Adrie is inmiddels ook wakker, hoor ik een deur verder. Dat inpakken gaat vlotter dan ik vooraf verwacht had. Jammer dat de tent nog nat is van de vorige avond maar een kniesoor die daar op let. Adrie zorgt voor koffie. We verwerken de croissants en tegen de klok van negen rijden we het terrein af. Keurig!
De route voert ons naar Dormans. Een gat onder de rook van Reims. We rijden een koud half uurtje of het begint te miezeren. De lucht is grijs. Egaal grijs. Zo’n lucht waarvan je weet: dat gaat vandaag niet meer goed komen. Met twaalf graden is het ook koud. Op zeker moment parkeer ik de brommer langs de kant om mijn regenkanarie aan te trekken. Helaas heeft Adrie geen regenkleding bij zich. “Hoeft toch niet. We gaan naar de zon!” riposteert Adrie als ik vraag of hij niet even wat warmers moet aantrekken. Hij gaat door in zijn spijkerbroek, T-shirt en een motorjackie. Adrie heeft een onverwoestbaar humeur en ziet altijd overal de zon schijnen. Een heerlijke instelling. Ik heb dat minder. Ik ben een optimist… met ervaring.
De route voert ons door de Ardennen. Een prachtige omgeving, maar niet in dit grauwe weer. Het gaat wat serieuzer regenen, de bewolking zakt omlaag (of wij rijden omhoog) waardoor we in dunne mist terecht komen. Top. Ik kijk eens om me heen naar de typisch Belgische omgeving met z’n grauwe huisjes en denk onwillekeurig aan de martelkelders waar Marc Dutroux rare hobbies uitoefende. Inderdaad, zo ziet het eruit. We krijgen een stukje Luxemburg. Daar hoef ik niet meer aan Marc te denken maar gezelliger wordt het er niet op. Het blijft nat. Bah. Tenslotte draaien we de snelweg op. Dat had ik eerder zo gepland om tijd te winnen en nu komt het dubbel goed uit. Weg uit de grauwigheid. Alhoewel het in het Noorden van Frankrijk niet veel beter is. Je wilt er niet dood gevonden worden. Misschien als de zon schijnt? Die schijnt niet. Nu even niet. In mijn regenpak is het goed te doen maar Adrie zit te koukleumen. Daar zit ik een beetje mee.
We stoppen met enige regelmaat om even bij te praten. Adrie meldt dat zijn motor met die brede koffers en zware bepakking fors gaat pendelen boven de honderdvijftig. Dat is niet heel vreemd. Als het op zeker moment eindelijk droog is en ik op een stille, Franse snelweg de ruimte heb moet ik uiteraard even proberen wat mijn GT doet onder dit soort condities. Als mijn GPS de tweehonderdtwintig aantikt vind ik het genoeg. De GT geeft geen krimp. Strak als een locomotief op rails. Ook weer mooi. Tenslotte verlaten we de snelweg en geraken we in de buurt van Dormans. De route had ik laten stoppen voor de deur van de camping en dat blijkt te kloppen. De receptie is hermetisch op slot maar na een paar minuten zien we een man gebarend naar ons toekomen. Het is een Fransman. Denk ik. Hij spreekt Engels, zo blijkt. Daar maak ik even een aantekening van. Hij is uiterst behulpzaam en loopt met ons mee. We kunnen de tentjes overal neerplempen waar we willen. Maar ik vraag naar electricité. Da’s belangrijk voor Adrie’s kookkunsten. We rekenen ook meteen af. Vijftien euries. Totaal! Voor twee tentjes, twee motoren, twee man en electricité.
De tentjes staan vlot overeind. Ik begin iets van een systeem te ontwikkelen met het slim inruimen van de tent. Daarna wandelen we naar het dorpje waar een grote Carrefour zit. Boodschappen doen. Een stukje kipfilet, een fles goede Bordeaux, een mooi stukje zalm, doppertjes en aardappelen en een paar bakjes yoghurt. Alles onder de bezielende leiding van Cas Spijkers die precies weet wat ie wil. Negentien euries. Terug op ons privéveld gaat Adrie aan de slag terwijl ik dit stukje tik. We eten hemels! En geen regen, zoals gisteravond. Deze keer mogen we het droog naar binnen werken. Pure luxe! We evalueren de dag… en stoppen even met praten als de sneltrein voorbij dendert. Ieder half uur. Alles is relatief!
En die blues komt mij m’n neus uit! Tijd voor Rammstein! Bonken! Die camping is toch leeg!
