#02 – Naar Noorwegen, maar eerst Groningen

Donderdagmorgen. De ferry vaart vrijdagavond. Nog een dag wachten. Maar ik ben het zat. Alle spullen zijn ingepakt, de motor is helemaal tiptop in orde, nieuwe band, nieuwe ketting, servicebeurt… ik wil weg. Ik ben er klaar voor. Daar komt bij: prachtig weer! Ik overleg met Olga. “Ga gewoon rijden vent! Zoek gewoon ergens een camping”. Een strak plan. De ferry vaart vanuit Emden. Net over de Duitse grens. Dan is een camping in die hoek handig. Ik vind een aardig ding in Midwolda, in het noorden van Groningen. Vanaf hier is de ferry slechts veertig minuten. Ik ga ervoor.

Op weg omhoog kom ik ongeveer langs Apeldoorn waar een goede vriend van mij woont met zijn vrouw. Ik vraag of ik even langs kan komen voor een bakkie. Jawel maar JanPaul werkt net als Christa. Goh. Daar had ik even niet aan gedacht. Dat er ook nog mensen werken. Dat ben ik ontwend. Maar JP stelt voor om even bij hem op de zaak langs te komen. Hij is directeur van een zandwinningsbedrijf in Hasselt. Bij hem op kantoor hebben ze ook koffie. Dat wordt het plan.

Om negen uur vertek ik. Olga zwaait me uit. Over de rit valt weinig bijzonders te melden. Het is spitstijd. Dus druk. Ik wissel stukken snelweg af met binnenwegen en ik speel een beetje met de camera’s op de motor en op de helm. Want het idee is om ook te gaan vloggen. YouTube en zo. Iedereen doet het. Waarom ik dan niet? Bovendien ook een lollige hobby. Tegen de klok van twee draai ik het bedrijf van JP op. Ik ben iets te vroeg. Bij de receptie word ik een beetje glazig aangekeken. Wat mot die motorrijder met die helmcamera hier nou? Ik leg het uit en snel wordt JP geroepen. We praten even gezellig bij onder het genot van een slok koffie. En doorrrrr

Boven Hasselt wordt het binnenland mooier. Drente is een prachtige provincie. Ik rijd op mijn dooie gemak want vanaf zaterdag in Noorwegen is dat noodzaak. Je mag er nergens harder dan tachtig en de bekeuringen zijn absurd. Dus ik oefen op voorbeeldig weggedrag. Dat lukt. Ik ben trots op mezelf. Daar komt bij dat de KTM met vijftig kilo bagage minder vlot stuurt dan ik gewend ben. Dat speelt ook een rol.

De camping ligt er prettig bij en heeft alles wat ik nodig heb. Ik krijg een leuk plekje toegewezen. Het tentje staat in vijf minuten overeind en met twintig minuten ben ik ongeveer ingericht. Tot dusver gaat alles voorspoedig. Dan ontdek ik dat het verzamelen en het overzetten van al het filmmateriaal even tijd kost. En een eerste poging tot monteren vraagt zoveel tijd dat ik hier meteen moet melden: YouTube video’s gaan later pas komen. Ik beperk het voor nu even tot bloggen. Het is immers vakantie en het moet wel leuk blijven. Om in de stemming te komen voeg wél vast een korte timelapse hieronder bij. Dat dan weer wel.

Koken? Nee. Nog even niet. De camping heeft een prettig restaurant en ik prop er makkelijk en vlot een prima schnitzel met bijlagen in. Zoals al geschreven, het is vakantie!

https://youtu.be/ZZ6OWn_lGR4